Šeki Radončić: Kako je Radovan Karadžić odlikovao Milorada Dodika

U manjem bosanskohercegovačkom entitetu će i ovog 9. januara proslaviti Dan Republike Srpske, kojeg pretenciozni srpski zvaničnici i propagandisti uveliko proglašavaju danom državnosti Republike Srpske.

Piše: Šeki Radončić

Tvorevine nastale na politici krvi i tla, etničkom čišćenju, progonima, strašnim ratnim zločinima i najstrašnijim među njima – genocidom u Srebrenici. Što zorno pokazuju i presude Haškog Tribunala.

Karadžić ostavio RS u amanet Dodiku

Nema sumnje: i pravosnažno osuđeni ratni zločinci Radovan Karadžić i general Ratko Mladić će 9. januaru svojim ćelijama slaviti kao dan državnosti Republike Srpske. Što su činili i tokom rata. Iako su u vršenju zločina protiv čovječnosti bili kao sijamski blizanci, između Karadžića i Mladića vladao je i vlada veliki rivalitet, koji je eskalirao nepomirljivom svađom oko toga ko je zaslužniji za stvaranje Republike Srpske.

Karadžić zasad ostaje u sjenci veličanja generala Mladića i njegovih zločina, pa se njegovo ime manje spominje kod pozivanja na nove noževe, žice, Srebrenice… Od Pljevalja do Priboja. Što ne čudi: i kod novih naraštaja velikorspkih ekstremista bolje kotiraju koljači i njihovi vojskovođe od naredbodavaca zločina. Prije svih političara.

I najstrastveniji i najmoćniji nastavljač Karadžićevog i Mladićevog djela, Milorad Dodik, ne sjedi skrštenih ruku: najavljuje grandioznu proslavu dana državnosti Republike Srpske, iako veoma dobro zna da je riječ o manjem entitetu Bosne i Hercegovine, a ne o državi.

No, gledano sa današnje distance mirne duše se može konstatovati da je Radovan Karadžić dobro znao kome će u amanet ostaviti Republiku Srpsku, kada je 9. januara davne 1994. godine, na svečanoj sjednici Narodne skupštine Republike Srpske dodijelio orden – Miloradu Dodiku.

Pored Milorada Dodika, ukazom Radovana Karadžića, koji je pročitao tadašnji predsjednik Komisije za odlikovanja Vojislav Maksimović, odlikovano je oko 180 najviđenijih boraca za ideale saveza srpskih zemalja, odnosno velike Srbije.

Državnika, srpskih vjerskih poglavara, političara, ratnika, književnika…

Sve ih je krasila ista osobina – u službi politike krvi i tla, sabljom ili perom, gradili su Republiku Srpsku. I veliki broj njih je kasnije osuđen u Hagu na dugogodišnje robije, doživotni zatvor, ili su poput Slobodana Miloševića umrli u haškim ćelijama.

Kako je nestao spisak?

No, nakon šoka sa Škorpionima, odnosno video trake do koje su došli haški tužioci, na kojoj je zabilježeno kako do zuba naoružani srpski vitezovi strijeljaju svezane srebreničke dječake, strah od Haškog tribunala učinio je da spisak dobitnika Karadžićevih ordenja nestane.

“Dio dokumentacije iz ratnog perioda je nestao, te ne postoje podaci o osobama koje je odlikovao Radovan Karadžić”, odgovoreno je, prije desetak godina, Tariku Sadoviću, poslaniku u Narodnoj skupštini Republike Srpske, kada je pokušao uz pomoć poslaničkog pitanja doći do liste Karadžićevih slavodobitnika.

Na što je Sadović revoltirano izjavio da se podaci kriju, “jer bi to bilo isto kao kada bi se objavio spisak koga je Hitler odlikovao”.

Do tog dobro skrivanog spiska, koji je imao tretman najveće “državne tajne” u Republici Srpskoj i Srbiji, došao sam nakon dugog istraživanja, a pritisnut tužbom Novaka Kilibarde.

Mirotvorac Kilibarda me usred Sarajeva tužio za klevetu i teške duševne bolove, tražeći 2.500 eura obeštećenja, jer sam izjavio u sarajevskom Startu da ga je Karadžić odlikovao Njegoševim ordenom.

No, nakon što sam sudu predočio dokaz da je dobio taj orden, te brojne dokaze o njegovim pohodima po Hrvatskoj i Bosni, odbačena je Kilibardina tužba. A njemu naloženo da plati troškove suđenja. Što nije učinio, jer se zbog velikog protesta bh. javnosti, hitro vratio u Crnu Goru.

Od ordena do doživotnog zatvora

Vratimo se dobro skrivanom spisku dobitnika Karadžićevih ordena i pogledajmo u kakvom se probranom društvu našao ondašnji socijaldemokrata Milorad Dodik, kako bi tako bolje shvatili i upoznali današnjeg Milorada Dodika.

Najsjajnije Karadžićevo odličje, Orden Republike Srpske sa ogrlicom, “koji se dodjeljuje najistaknutijim ličnostima za stvaranje RS-a” dobili su patrijarh srpski Pavle i predsjednik Srbije Slobodan Milošević. Zasluženo.

Nakon Patrijarha Pavla, odlikovani su i drugi visoki sveštenici SPC: mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije Radović, episkop bački Irinej Bulović, episkop zvorničko-tuzlanski Vasilije Kačavenda, episkop banjalučki Jefrem Milutinović, hercegovački vladika Atanasije Jeftić, episkop petrovački Hrizostom, episkop Stefan, Sava episkop šumadijski…

Odmah iza njih, Ordenom Republike Srpske sa lentom odlikovani su kasnije osuđeni ratni zločinci Biljana Plavšić i Momčilo Krajišnik, a Narodna skupština RS-a je na prijedlog Momčila Krajišnika istim ordenom odlikovala i njihovog lidera, kasnije i haškog kolegu – Radovana Karadžića.

Orden Nemanjića je dobio crnogorski predsjednik Momir Bulatović, baš kao i opozicionar i socijademokrata Milorad Dodik, te Radoslav Brđanin. Kasnije osuđen u Hagu na 32 godine zatvora za genocid, pomaganje u genocidu, zločine protiv čovječnosti, kršenja ratnog prava i običaja i teška kršenja Ženevskih konvencija.

“Karađorđeve zvijezde”

Visokim odličjem, Ordenom Njegoša, Karadžić je, između ostalih, odlikovao ljubitelje „lepe reči“, koji su propagirali rat, etnička čišćenja, progone, genocid… Tako je Karadžić „Njegošem prvog reda“ odlikovao Novaka Kilibardu, kao i njegovog ratnog druga, etničkog čistača Trebinja, guslara i pjesnika Božidara Vučurevića.

Isti orden dobio je profesor književnosti i ratni zločinac Miroslav Deronjić, osuđen u Hagu na deset godina robije.

Zvučnim ordenom „Karađorđeve zvijezde“ okićeni su vojni lider bosanskih Srba general Ratko Mladić (doživotna), ratni ministar odbrane RS-a Manojlo Milovanović, Mladićev pomoćnik general Ðorđe Ðukić, general Stanislav Galić (doživotna), načelnik generalštaba RS-a Novica Simić, pa generali Grujo Borić, Dragomir Milošević i Milenko Živanović…kasnije osuđeni u Hagu u rasponu od deset godina zatvora do doživotne robije.

Sudije Međunarodnog suda za bivšu Jugoslaviju osudili su čak sedmoricu Srba na doživotni zatvor: Radovana Karadžića, Ratka Mladića, Ljubišu Bearu, Stanislava Galića, Zdravka Tolimira, Vujadina Popovića i Milana Lukića.

Uz to, sudije Tribunala su izrekli ukupno 1.138,5 godina zatvora pripadnicima srpskog naroda zbog ratnih zločina počinjenih u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj i na Kosovu.

Šteta je što Aleksandar Vučić i Milorad Dodik nisu izvukli pouke iz sudbina Slobodana Miloševića i Radovana Karadžića, već osokoljeni snažnom podrškom Rusije i djelovanjem bezbjednosnih struktura, sveštenika i ljubitelja lepe reči guraju domicilne Srbe u BiH i Crnoj Gori u novi projekat širenja Srbije. Iliti srpski svet.

Po cijenu novoga rata. Novih ratnih zločina. I novih doživotnih robija.