Ode Njemačka, dođe Mađarska

Mađarski premijer Viktor Orban primio je u samostanu karmelićana Milorada Dodika, predsjednika Republike Srpske. Ponovo.

I dok se Dodik nalazi na crnoj listi SAD i Velike Britanije te na tihim sankcijama Evropske unije, dotle je Orban jedan od rijetkih državnika u Evropi koji ne samo da se sastaju s Dodikom nego i s njim održavaju aktivnu saradnju. 

 Podijeljena Evropa

Orban je još jednom naglasio da se protivi sankcijama Dodiku te je kazao kako je Mađarska spremna preuzeti energetske projekte koje je trebala raditi Njemačka, a koji su u međuvremenu otkazani.

Nakon SAD i Velike Britanije mnogi su se čudili što istim putem ne ide i Evropska unija. No, problem je taj što je to praktično nemoguće, s obzirom na mehanizme odlučivanja i odnose koji vladaju unutar ove organizacije, a koji podrazumijevaju saglasnost svih članova. Ne postoji jedna Evropa, nego cijeli niz njih međusobno suprotstavljenih, a s jednom od njih Dodik je politički i ideološki savršeno kompatibilan.

Dodikov zaokret od socijaldemokrate do ultranacionaliste s vremenom je vodio do toga da se ova stranka 2012. godine izbaci iz Socijalističke internacionale i Stranke evropskih socijalista. 

Time će Dodik prekinuti i tada već labave odnose s umjerenim političkim opcijama unutar Evropske unije te s vremenom uspostaviti s populističkim i desničarskim opcijama širom Evrope. Osim saradnje s Vladimirom Putinom i režimom u Kremlju, Dodik održava dobre i redovne odnose s desničarskim mađarskim premijerom.

 Proruski političar

SNSD, također, sarađuje s cijelim nizom desničarskih opcija u Evropi, poput austrijske Slobodarske partije, francuskog Nacionalnog saveza Marine Lepen (Lepen) te italijanske Sjeverne lige, koja je dio vladajuće koalicije.

Dodiku svakako naruku ide i pobjeda Roberta Fica na izborima u Slovačkoj. Iako je formalno ljevičar, Fico je proruski političar i veliki kritičar evropske pomoći Ukrajini.

A simpatije prema ruskom režimu, nacionalizam, antimigrantska retorika i napadi na zapadne liberalne politike jesu upravo ono što karakterizira sve ove političke opcije. I Dodik se među njih vrlo dobro uklapa.

 Jaka snaga

Zabrinjava, svakako, i rast desničarskog AfD-a na pokrajinskim izborima u Njemačkoj. Iako su desničarske opcije daleko od neke dominantne snage unutar Evropske unije, njihova vladavina u državama poput Mađarske, dolazak Fica na čelo Ukrajine i jak utjecaj u državama poput Austrije ili Italije, garant su da Dodik u Evropi ne bude usamljen, a u vezi s tim i da Evropska unija u cjelini prema njemu ne može primjenjivati iste one politike koje primjenjuju SAD i Velika Britanija.

AVAZ