Nacionalizam na prodaji u BiH – u ponudi “sve što narod voli”

Kazna od tri mjeseca do pet godina zatvora za veličanje ratnih zločinaca i negiranje genocida ne brine ulične prodavače suvenira, kao i one koji su posao razvili putem internetskih stranica za prodaju.

Širom entiteta Republika Srpska, u kojem većinu stanovništva čine Srbi, prodaju se likovi Ratka Mladića, bivšega glavnog komandanta Vojske Republike Srpske osuđenog za genocid i druge ratne zločine.

Motivi su ispisani na zastavama, majicama, šoljama, kuhinjskim daskama za rezanje, zidnim ukrasima, privjescima za ključeve i sličnim suvenirima, piše Radio Slobodna Evropa.

Odmah pored Mladića nude se majice s likom vojvode Ravnogorskog četničkog pokreta Dragoljuba Draže Mihailovića, argentinsko-kubanskog marksističkog revolucionara Che Guevare i partizanskog lidera i jugoslavenskog predsjednika Josipa Broza Tita.

U ponudi “sve što narod voli”

Tu su i likovi ruskog predsjednika Vladimira Putina, vojskovođe iz Prvog srpskog ustanka vojvode Stevana Sinđelića, atentatora na austrijskog prestolonasljednika Franju Ferdinanda i pripadnika organizacije Mlada Bosna Gavrila Principa, Baje Malog Knindže, koji se proslavio ratnim pjesmama, srpskog cara Dušana.

Mogu se pronaći i citati nobelovca Ive Andrića, uz natpise “Sa verom u Boga dogodine u Prizrenu” (jug Kosova), “Rusija” i u novije vrijeme stiliziranog “Z” koje koristi ruska vojska tokom agresije na Ukrajinu.

Tu su i vojne uniforme ruske plaćeničke Wagner grupe ili organizacije Srbska čast čiji pripadnici kažu da su “humanitarni radnici”. Za njih je prije četiri godine bivši ministar sigurnosti BiH Dragan Mektić tvrdio da je riječ o “paravojnoj skupini kriminalaca”.

Može se kupiti karta Bosne i Hercegovine u više varijanti – bez iscrtanih granica entiteta Republika Srpska i Federacija BiH, s naglašenim granicama dva entiteta ili s iscrtanim granicama dva entiteta i “trećeg entiteta Herceg-Bosna”, kakvim su ga autori zamislili.

Širom drugog entiteta, Federacije BiH, u kojoj u jednom dijelu većinu stanovništva čine Bošnjaci, a u drugom Hrvati, osim gradskih simbola i muzičara dominiraju motivi nekadašnjih zastava Republike BiH i “Hrvatske Republike Herceg-Bosna”, te dviju nekadašnjih vojska – Armije BiH i Hrvatskog vijeća obrane.

Ima tu i dresova igrača iz klubova u RS-u i Srbiji ili igrača koji su porijeklom iz RS-a i Srbije, a koji igraju u evropskim ligama. U Federaciji BiH se prodaju suveniri s igračima ovisno da li igraju u “bošnjačkim” ili “hrvatskim” klubovima u BiH ili u inozemstvu.

Prevladavaju motivi iz prošlosti

“Najbolja je prodaja na nacionalizmu. Ljudi kad se svađaju, to najbolje prolazi”, kazao je za Radio Slobodna Evropa (RSE) Zoran, prodavač suvenira u Višegradu.

Zoran kaže kako su suveniri nezaobilazan dio turističke ponude u tom gradu u istočnoj Bosni poznatom po mostu o kojem je Travničanin Ivo Andrić napisao roman “Na Drini ćuprija”, za koji je 1961. godine dobio Nobelovu nagradu za književnost.

“Ljudi prodaju suvenire s motivima mosta, Ive Andrića. Imamo ukrajinsko-ruski sukob, pa imam evo i Putina. Imam zastavu Republike Srpske, entiteta Herceg-Bosne i tako dalje”, nabraja prodavač Zoran.

Bojan se bavi i internetskom prodajom. Kaže da “u ovom poslu morate da imate sve”.

“Biznis je biznis”, kaže pokazujući različite motive i napominje da mu šolje i majice štampa “Hrvat iz Travnika”, grada u središnjoj Bosni.

“Od makete BiH do makete Republike Srpske. Imam i Putinovu šolju i majicu, kao i one s Gavrilom Principom. To je nešto patriotski što se uvijek tražilo, a u posljednje vrijeme se traži možda malo i više. Kupuju i mladi i stari. Dođe mladić i kupi Putina za svog dedu. Slovenci kupuju Tita i pričaju mi da im je žao što nema više Jugoslavije”, kazao je Bojan za RSE.

“Najbolje idu Andrićevi citati”

Sandra prodaje suvenire već deset godina. Radila je, kaže, na raznim lokacijama, od ćuprije do Andrićgrada, naselja koje je uz pomoć vlasti u Republici Srpskoj izgradio režiser Emir Kusturica.

“Iznajmila sam poslovni prostor u Andrićgradu i tako mi je najljepše, da ne dolazim u sukob s kolegama, što je u ovom poslu uobičajeno. Turisti najviše dolaze ljeti – od jula do avgusta. Ostatak godine je kao na primorju”, kazala je Sandra za RSE.

Najviše se, kaže, kupuju magneti za frižider koji koštaju od jedne do tri marke.

“Najbolje idu citati Ive Andrića. Ljudi se često ne mogu odlučiti koji da kupe, pa kupe njih više. Slabo imam ove ‘patriotske’, nisam u tom fazonu, ja idem na to da prodam most i Ivu Andrića. To je poenta Višegrada”, kazala je Sandra.

Prodavači kažu da najviše turista u Višegrad dolazi iz Srbije.

Bez penzionera i turista pust Višegrad

Maja je došla iz Beograda u Višegrad. S društvom se smjestila u Drvengradu (Küstendorfu), etno-selu u Srbiji smještenom između Zlatibora i Tare izgrađenom također po zamisli režisera Emira Kusturice.

“Došli smo da obiđemo krug. Odavde želim da ponesem više sjećanja, fotografije i sve ono što ostavlja utisak na nas nego suveniri. Ovo su sitnice koje nosimo kao suvenir nekome ko nam je tražio”, kazala je Maja za RSE.

Mirko Joksimović je u penziji. Vozi, kaže, Golfa 2 starog više od 20 godina, a bio je nastavnik i direktor škole u Višegradu.

“Nijesam se snašao u ratu. Višegrad je danas penzionerski grad. Da nije nas 2.200 penzionera, ovo bi sve bilo pusto. Ima taj Andrićgrad, most Mehmeda-paše, dođu ljudi, pogledaju i odu. Višegrad ostade prazan”, kazao je Joksimović za RSE.

“Znate onu ‘nas i Rusa dvjesta miliona’. To je valjda ostala ta tradicija. Ja ovdje živim više od pola vijeka. Fino mi je, ovo je lijep grad, ali za penzionere. Nemam zdravstvenih problema, a najveći problem su mi čamotinja i krštenica – rođen sam u Kraljevini Jugoslaviji 1936. godine”, kazao je Joksimović.

Govoreći o onome što se u Višegradu nudi turistima, Joksimović ističe rakiju.

Priznanja ratnim zločincima

Tokom rata od 1992. do 1995. godine u Višegradu je ubijeno oko 3.000 višegradskih Bošnjaka, a u haškim presudama istaknuto je i da je Višegrad bio podvrgnut “jednoj od najnemilosrdnijih kampanja etničkog čišćenja u bosanskom sukobu”.

Prema podacima Haškog tribunala, samo u maju i junu 1992. godine, ubijeno je više od 60 posto Bošnjaka sa područja te opštine.

Za zločine počinjene u Višegradu do juna 2022. osuđeno je 18 osoba, od kojih troje pred Haškim tribunalom. Ukupno je presuđeno 247 godina zatvorske kazne, a doživotna kazna zatvora izrečena je Milanu Lukiću, koji je uhvaćen u Argentini 2005. godine.

Više od 8.000 većinom bošnjačkih muškaraca i dječaka ubijeno je u genocidu u Srebrenici u julu 1995. godine. U Hagu je 8. juna donesena posljednja u nizu presuda za genocid u Srebrenici protiv Ratka Mladića, komandanta Vojske RS tokom rata 1992-1995. Sud u Den Haagu je u martu 2019. pravomoćno na doživotni zatvor osudio Radovana Karadžića.

Žalbeno vijeće Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju osudilo je rukovodstvo “Herceg-Bosne” optuženo u predmetu “Jadranko Prlić i ostali”, za zločine nad muslimanskim (bošnjačkim) stanovništvom tokom rata u BiH.

Autor: Gojko Veselinović/ Alen Bajramović/ Predrag Zvijerac (RSE)