Je li na pomolu naučna revolucija: “Ćelije ne umiru odmah nakon smrti”

Istraživači sa Univerziteta Yale kažu da su uspjeli da obnove cirkulaciju krvi i druge ćelijske funkcije kod svinja čitav sat nakon smrti životinja, sugerišući da ćelije ne umiru tako brzo kao što su naučnici pretpostavljali.

 Uz više istraživanja, najmodernija tehnika bi jednog dana mogla potencijalno pomoći da se ljudski organi očuvaju duže, omogućavajući većem broju ljudi da primi transplantaciju.

Istraživači su koristili sistem koji su razvili pod nazivom OrganEx koji omogućava recirkulaciju kiseonika kroz telo mrtve svinje, čuvajući ćelije i neke organe nakon srčanog zastoja.

„Ove ćelije funkcionišu satima nakon što ne bi trebalo da funkcionišu“, rekao je dr Nenad Šestan, profesor neuronauke Harvy i Kate Kushing i profesor komparativne medicine, genetike i psihijatrije na Yaleu, koji je vodio studiju.

“Ovo nam govori da se odumiranje ćelija može zaustaviti. I njihova funkcionalnost obnovljena je u više vitalnih organa. Čak i jedan sat nakon smrti”, rekao je on na brifingu za novinare.

Naučni časopis Nature objavio je istraživanje u srijedu.

“Ovo je zaista izvanredna i nevjerovatno značajna studija. Ona pokazuje da nakon smrti, ćelije u organima sisara (uključujući ljude) kao što je mozak ne umiru mnogo sati. Ovo je duboko u post-mortem periodu”, kaže dr. Sam Parnia, vanredni profesor kritične nege i direktor istraživanja kritične nege i reanimacije na Medicinskom fakultetu Grossman za Naučni medijski centar u Londonu.

OrganEx sistem pumpa tečnost zvanu perfuzat, pomiješanu sa krvlju, kroz krvne sudove mrtvih svinja. Perfuzat sadrži sintetički oblik proteina hemoglobina i nekoliko drugih spojeva i molekula koji pomažu u zaštiti stanica i sprječavanju stvaranja krvnih ugrušaka. Šest sati nakon tretmana OrganExom, tim je otkrio da su određene ključne ćelijske funkcije bile aktivne u mnogim dijelovima tijela svinja – uključujući srce, jetru i bubrege, te da su neke funkcije organa obnovljene.

Ovo se nadovezuje na istraživanje objavljeno od strane istog tima 2019. godine koje je koristilo sličan eksperimentalni sistem pod nazivom BrainEx koji je isporučivao ubizganu krv u mozak svinja, sprječavajući degradaciju važnih neuronskih funkcija.

Kako bi se istraživanje moglo primijeniti na ljude?

Iako je istraživanje još uvijek u izuzetno ranoj fazi i vrlo eksperimentalno, istraživači su rekli da se nadaju da bi se njihov rad na svinjama na kraju mogao primijeniti i na ljude, prvenstveno u smislu razvoja načina za proširenje prozora za transplantacije. Trenutna zaliha organa je izuzetno ograničena, sa milionima ljudi širom svijeta koji čekaju na transplantaciju.

“Mislim da tehnologija ima mnogo potencijala za našu sposobnost da očuvamo organe nakon što se uklone od donora”, rekao je koautor Steeven Letham, direktor Interdisciplinarnog centra za bioetiku Yalea na brifingu.

“Mogli biste uzeti organ od preminulog donora i spojiti ga na perfuzionu tehnologiju, a možda i onda moći da ga transportujete na velike udaljenosti tokom dužeg vremenskog perioda kako biste ga odnijeli primaocu kome je potreban.”

Istraživači su jasno dali do znanja da ni u kom smislu ne vraćaju svinje u život i da će biti potrebno više posla da se shvati da li su organi upotrebljivi za transplantaciju.

“Ne možemo reći da je ova studija pokazala da je bilo koji od organa ove svinje… spreman za transplantaciju u drugu životinju, ne znamo da li svi funkcionišu, ono što gledamo su ćelijski i metabolički nivoi”, objasnio je Letham. “I nismo ni blizu da možemo reći: ‘O, moj Bože, vratili smo život ne samo ovoj svinji, već bilo kojem od pojedinačnih organa.’ To još ne možemo reći. Još je prerano.”

Istraživanje ima potencijal da dovede do novih strategija lečenja ljudi koji imaju srčani ili moždani udar, rekao je dr. Robert J. Porte sa Univerzitetskog medicinskog centra Groningen u Holandiji.

“Moglo bi se zamisliti da bi se sistem OrganEx (ili njegove komponente) mogao koristiti za liječenje ljudi u hitnim slučajevima. Treba napomenuti, međutim, da će prvo biti potrebno više istraživanja kako bi se potvrdila sigurnost komponenti sistema u specifičnim kliničkim situacijama”, rekao je Porte, koji nije bio uključen u istraživanje.

Međutim, Letham je rekao da je takva mogućnost “prilično daleko”.

“Ova ideja povezivanja osobe koja je pretrpjela ishemijsku povrede, znate, nekoga ko se utopio ili imao srčani udar, mislim da je prilično daleko. Mnogo više obećava kratkoročna potencijalna upotreba očuvanja organa za transplantaciju .”

Istraživači su koristili do 100 svinja kao dio studije, a životinje su bile pod anestezijom kada je izazvan srčani udar.

Istraživanje takođe pomaže naučnicima da bolje razumeju proces smrti – nešto što je relativno nedovoljno proučavano, rekao je Šestan.

“U roku od nekoliko minuta nakon što srce prestane da kuca, postoji čitav niz biohemijskih događaja izazvanih nedostatkom krvotoka, što je ishemija. Kiseonik i nutrijenti koji su ćelijama potrebni za preživljavanje se zaustavljaju. I ovo počinje da uništava ćelije”, dodao je Šestan, prenosi CNN.

“Ono što smo pokazali… je da se ovo napredovanje ka masovnom trajnom otkazivanju ćelija ne dešava tako brzo da se ne može sprečiti, ili eventualno ispraviti.”