OD JESENI OBAVEZNI VOJNI ROK U SRBIJI: Za koga Aleksandar Vučić priprema vojsku i protiv koga će tačno ratovati?

Dok su tradiocionalno vojno neutralne zemlje na sjeveru Evrope, Finska i Švedska,predale zahtjev za članstvo u NATO savezu, srbijanske vlasti nastavljaju sa širenjem militarističke ideje o ponovnom uvođenju obaveznog vojnog roka. Od početka ruske invazije na Ukrajinu koja se poklopila sa predizbornom kampanjom u Srbiji, režim Aleksandra Vučića među građanima sve više podiže tenzije i stah od rata, što je posljednja etapa u propagandi koja se sprovodi još od 2018. godine, kada je Vučić ideju o ponovnom uvođenju obaveznog vojnog roka pravdao „čuvanjem mira i stabilnosti na Balkanu od strane snažne Srbije koja bi mogla da djeluje preventivno na svakog ko bi pokušao da sprovede bilo kakav vid agresije protiv nje“.

Hoćemo da pucamo

Aleksandar Vučić tu ideju danas obrazlaže riječima: “U vojsci se stiče obaveznost, muškarci dobijaju na zrelosti, uče šta je rodoljublje, šta je posao, šta su obaveze”. Čak spominje da bi i ekonomski nerazvijeni gradovi živnuli dolaskom
mladih regruta na tri mjeseca, koliko bi trajala obavezna obuka. Podrška maštanju o snažnoj srpskoj armiji dolazi gotovo od svih predstavnika vlasti, saučesnika i aktera u ratnim pohodima devedesetih godina, ali i od desnice u budućem sazivu parlamenta,
poput pokreta Dveri, pokreta Zavetnici i koalicije NADA okupljene oko Demokratske stranke Srbije (DSS).

Ovu ideju podržao je i ministar odbrane Srbije Nebojša Stefanović, koji je rekao da je formirana radna grupa koja će ispitati sve mogućnosti za vraćanje obaveznog vojnog roka. On je dodao i da se očekuje da definitivna odluka bude donijeta do septembra ili oktobra i da bi obavezni vojni rok naučio mlade ljude “korisnim vještinama i disciplini, koje bi im koristile u životu”.
Po broju izjava u beogradskim medijima, rata bi se najviše igrao lider desničarskog pokreta Dveri Boško Obradović, po obrazovanju profesor srpskog jezika i književnosti, koji za početak predlaže da se predvojnička obuka uvede kao obavezni predmet u sistemu obrazovanja i vaspitanja, da bi se vježbe sa ili bez oružja (kako ko izabere) nastavile i na fakultetima.

Prosipanje bisera o djeci sa oružjem oko vrata pravda takozvanim „skandinavskim“ modelom prema kojem se u vojnu evidenciju uvode svi vojno sposobni muškarci i žene, koji imaju priliku da se opredjele za teorijski ili praktični dio služenja državi, sa naglaskom na to da je oružje rezervisano samo za one za koje se procjeni da su vrlo motivisani.

Propagandna učiteljica života

Prema posljednjem istraživanju Beogradskog centra za bezbjednosnu politiku, vojska je i dalje institucija bezbjednosti kojoj se najviše vjeruje, što je potvrdilo 65 odsto anketiranih. To vjerovatno znači da bi većina mladih Srba radije izabrala praktični dio
„skandinavske“ nastave za motivisane, koji predlažu Boško Obradović i njemu slični desničarski blokovi. Dakle, obavezno služenje vojnog roka, u kasarnama i obaveznu obuku sa oružjem.
Obavezni vojni rok u demoliranoj srpskoj vojsci, otperećenoj zločinima koji su počinjeni u ratovima devedesetih, bio bi možda i šansa da buduće generacije mladih pronađu koru hljeba na državnim jaslama. U takvoj situaciji niko zadovoljniji od vlasti. Ovakvim potezom otvara se novi poligon za treniranje odanosti novih mladih birača.
Narodna skupština Republike Srbije usvojila je početkom 2011. Odluku o obustavi obaveze služenja vojnog roka. Dakle, vojni rok u Srbiji nikada nije ukinut, već je samo na neko vrijeme suspendovan, što se pravdalo organizacijom profesionalne i dobro
plaćene vojske. Kako ideja tadašnje vlade koju je vodila Demokratska stranka o profesionalizaciji vojske nikada u praksi nije zaživjela i kako je sve veći broj pripadnika zbog loših uslova za rad i lošeg materijalnog stanja napušta, režimu Aleksandra
Vučića ostaje sve veći prostor da obaveznim služenjem vojnog roka prema potrebi fascinira narod.

Neprijatelj odnekud vreba

Za koga Aleksandar Vučić priprema vojsku i protiv koga će tačno ratovati, pitanja su koja se logično nameću u situaciji kada je Srbija okružena zemljama koje su, osim Bosne i Hercegovine, već odavno pristupile NATO-u, a Srbija, prema mišljenju vojnih
analitičara, nema doktrinarne stavove koji bi omogućili da strategija odbrane zemlje bude usklađena sa eventualnim opasnostima. Osim toga, samo u prva tri mjeseca ove godine Vojska Srbije ostala je bez 47 oficira i 24 podoficira, što je saopštio Vojni sindikat Srbije.

Dok vojni analitičari smatraju da pokušaj vraćanja obaveznog vojnog roka nije ništa drugo do slabost države kojom se prikriva razoren sistem odbrane, koji se bez ozbiljnih ulaganja ne može nazvati profesionalnom vojskom, nevladine organizacije poput Žena u crnom ovaj državni posao vide kao besmislenu i ciničnu propagandu koju odmah treba obustaviti. Kampanjom „DA prigovoru savesti“ antiratne aktivistkinje podsjećaju režim da je ogroman broj muškaraca tokom ratova devedesetih odbio da bude sveden na topovsko meso i da na to neće pristati ni danas radi militarističkih pobuda režima.

„Najava uvođenja obaveznog vojnog roka, praćena rastućim trošenjem ogromnih budžetskih sredstava za kupovinu naoružanja i stalnim pozivanjem na borbenu gotovost, služe isključivo njegovoj (Vučićevoj, prim.aut.) promociji u
funkciji permanentne predizborne kampanje. Umesto toga, neophodno je ulagati novac u ljudsku bezbednost – zdravstvo, obrazovanje, zaštitu životne okoline, zaštitu žena od nasilja“, navodi se, između ostalog, u saopštenju Žena u
crnom.

U svakom slučaju, Vučićev režim je upriličio još jednu predstavu za narod. Dok Vučić trenutno ratuje sa zamišljenim protivnikom, budući da je gotovo plačnim glasom morao da obznani da Srbija podržava teritorijalni integritet Ukrajine i na taj način posredno i bijedno osudio rusku agresiju, radikalskim i militarističkim idejama vidljivo i istinski je dirnut Milorad Dodik.
 Fasciniran polovnim ruskim “migovima” i rashodovanim tenkovima, Dodik jedini u regionu javno sanja radikalski nastavni plan i program starog učitelja Vojislava Šešelja. Jedini problem je što mu niko nije javio da mu sat kasni.