Zamka za Bošnjake

Nedavna izjava Bakira Izetbegovića da će Bošnjake u slučaju eskalacije krize u BiH i nastavka secesionističkih koraka vlasti u RS braniti “islamske zemlje i Turska”, još jednom je posvjedočila o pogubnim panislamističkim zabludama i katastrofalnim geostrateškim procjenama koje ima lider SDA, piše avaz.

Da ne govorimo kakva je tek politička lopta ovim Bakirovim diplomatskim ispadom nabačena Miloradu Dodiku i njegovim evropskim desničarskim saveznicima, poput mađarskog premijera Viktora Orbana, koji godinama ponavljaju mantru o “islamskoj opasnosti na Balkanu” i “sigurnosnom problemu koji za Evropu predstavlja zemlja s dva miliona muslimana”.

Važan signal

Uglavnom, Bakir je, da li nakon što se i sam ujeo za jezik (što je malo vjerovatno) ili mu je neko od pametnijih prijatelja iz svijeta i neposrednog okruženja objasnio kakvu ogromnu štetu pravi, prestao govoriti o “islamskoj pomoći”, a Dodik i Orban, srećom, nisu uspjeli zabiti diplomatski gol iz stopostotne šanse koju im je priredio Izetbegović mlađi.

Pritom, probosanske snage su suptilnim išaretom zapadnih saveznika dobile važan signal u kojem pravcu nipošto ne treba i ne može ići borba za suverenu, multietničku, sekularnu i teritorijalno cjelovitu evropsku državu BiH, a Bošnjaci su većinski još jednom izbjegli zamku da BiH brane na platformi islamizma.

Doduše, nestrpljivi i bahati Dodik, organizacijom pompezne militarističke proslave neustavnog dana RS 9. januara u Banjoj Luci, sam je još jednom vratio reflektore evropske i svjetske javnosti na ključni izvor destabilizacije BiH i Balkana – secesionizam vlasti RS i velikodržavni nacionalistički projekt kojem je krajnji cilj ujedinjenje sa Srbijom.

U tom smislu, najveći doprinos u odbrani BiH i evropskih vrijednosti u BiH posljednjih mjeseci dali su mirni protesti bh. dijaspore u evropskim, američkim i australskim gradovima te novinari velikih njemačkih, britanskih, američkih ili francuskih medija, koji su izvršili pozitivan pritisak na svoje vlade i ukazali na pogibeljnu politiku daljnjeg povlačenja pred agresivnim antievropskim i antinatovskim planovima koje na Balkanu provodi Rusija sa svojim poslušnicima i štićenicima poput Milorada Dodika.

Ideološko sljepilo

Zato danas više nego ikad u proteklih petnaestak godina ovaj prostor ima prijeko potrebnu i čini se koordiniranu pažnju Brisela i Vašingtona. I zato smo, između ostalog, danas svjedoci novih, širih i snažnijih američkih sankcija uvedenih Dodiku i njemu bliskim osobama i kompanijama, a sve su izglednije i oštre sankcije važnijih evropskih država poput Njemačke, Velike Britanije, Španije, Italije, Nizozemske, Belgije, skandinavskih i baltičkih zemalja…

I sve to uprkos milionskom lobiranju Dodika i “srpskog sveta”, uprkos manipulacijama o navodnoj “muslimanskoj opasnosti” u srcu Evrope i uprkos monstruoznoj medijskoj kampanji laži iz Beograda o glavnim uzrocima i najvećim žrtvama agresije i rata na prostoru bivše Jugoslavije.

Cinici bi dodali – i uprkos malokalibarskoj pameti Bakira Izetbegovića koji, i sam u strahu od sankcija zbog korupcije, svoje ideološko sljepilo, vlastite koruptivne interese i interese stranke, i u najtežim trenucima za narod, stavlja ispred interesa države.