Ko je Bosanac u centru skandala u Srbiji? Od konduktera do Vučićevog finansijera

Nedeljnik NIN nedavno je došao u posjed dokumenata koja pokazuju da je firma “Vektura trans” izvozila velike količine oružja iz fabrike “Krušik” iz Valjeva, “Prva petoletka” iz Trstenika i “Zastava oružje” iz Kragujevca u Armeniju, koja je u sukobu sa Azerbjdžanom.

Ovo možda i ne bi bilo tako čudno da posljednji sukobi između Azerbejdžana i Armenije nisu izbili 12. jula, te da je samo nekoliko dana kasnije, 14. i 15. jula, oružje iz srpskih fabrika otpremljeno sa niškog aerodroma Konstantin Veliki na aerodrom u blizini Erevana, glavnog grada Armenije, a zbog čega se Tešić ponovo našao pod budnim okom svjetske javnosti.

Đorđe Tešić, vlasnik preduzeća “Mikro”, uhapšen je 2011. godine zbog sumnje da je, sa još šest osoba, proizveo uređaj za kontrolu minobacačke vatre, a koji su namjeravali da prodaju Južnom Sudanu. Ova država je tada bila pod sankcijama UN-a, koja podrazumijeva zabranu trgovine oružjem, čime su osumnjičeni prekršali sankcije uvedene toj zemlji. Osim Tešića, tada su uhapšeni i Duško K., Đuro K., Miodrag Ć., Milan G., Momir G., Franc K. i Miroslav N.

KAKO JE SVE POČELO

Slobodan Tešić, rodom iz Kiseljaka gdje je radio kao kondukter u saobraćaju, u posao s oružjem ulazi nakon što ga je stric Đorđe Tešić uveo u ovu granu industrije. Tada kreće njegov uzlazni put, koji nisu zaobišle ni brojne sumnjive prodaje oružja, koje su u više navrata bile u fokusu međunarodne javnosti i zbog kojih se našao i na potjernici Interpola, sa koje je skinut.

Nakon posla u saobraćaju, vlasnik “Venture trans” ubrzo počinje da radi u firmi “Mikro”, koja se bavila remontom tenkova i koja je bila u vlasništvu njegovog strica.

Početkom 2000-ih godina Tešić kreće da radi na veliko.

Tako je 2003. godine javnost prvi put čula za ime Slobodana Tešića i to u vrijeme afere “Orao”, kada je pješadijsko naoružanje “Zastave” umjesto u Nigeriju izvezao u Liberiju, koja je bila pod međunarodnim embargom. Tešićeva firma “Temeks” tada je od strane Ujedinjenih nacija stavljena na crnu listu, a o spornom švercu oružja čak je snimljen i dokumentarac iza koga stoji engleski BBC.

Samo šest godina kasnije, dok se još uvijek nalazio na crnoj listi UN-a, Tešić je preko svoje nove firme “Melvale” pokušao da režimu libijskog državnika Moamera el Gadafija isporuči “Zastavino” naoružanje i “Slobodine” rakete u ukupnoj vrijednosti od oko 50 miliona dolara. Srbija je, pod pritiskom izvana, a usprkos protestima oružara, spriječila taj aranžman.

Za ime vlasnika “Vekture trans” javnost je ponovo čula marta 2013. godine, kada je Srbiju posjetila delegacija Ministarstva odbrane Libije, koja se sastala sa delegacijom srbijanskog Ministarstva odbrane. Kako su mediji tada izvještavali, pomenutom sastanku dvije delegacije prisustvovao je i Tešić, koji je u to vrijeme još uvijek bio na crnoj listi UN-a. Ipak, sa liste je skinut nekoliko mjeseci kasnije, nakon lobiranje tadašnje Vlade Srbije.

Inače, kako je ranije pisao Danas, na tom sastanku srpska i libijska strana verifikovale su ugovor o isporuci srbijanskog naoružanja u Libiju u vrijednosti od više desetina miliona dolara.

Februara 2017. godine, Tešić osniva novu firmu, upravo “Vekturu trans”, koja se nalazi među povlaštenim kupcima “Krušikovih” mina i granata. Zanimljiv je i veoma brzi napredak nove Tešićeve firme. Tako je ova kompanija u 2017. godini od Ministarstva trgovine, turizma i telekomunikacija dobila samo tri izvozne dozvole za promet oružja, za firme koje se dovode u vezu s poslovanjem “Krušika”, da bi se naredne godine “Vektura trans” popela u sam vrh – sa 21 dozvolom.

Osim spornih prodaja oružja Iraku, Liberiji i državama u kojim su aktuelni konstantni oružani sukobi, mediji su ranije pisali i da je Tešić svojevremeno finansirao Fondaciju Dragice Nikolić, supruge bivšeg predsjednika Srbije Tomislava Nikolića.