Kako je hrabri Refik spasao zarobljene Srbe

Jasmin Viković (46) do rata je bio istaknuti karatista, član Karate kluba “Krivaja” i reprezentativac BiH, a u vrijeme kada je zločin počinio imao je svega 21 godinu.

“Tog dana došao je pijan i morali smo da pozovemo pojačanje, a među prvima se odazvao moj kolega, takođe vojni policajac, Refik Višća, iako nije bio tog dana na dužnosti. Stajao je kraj mene kada je, sprečavajući Vikovića da uđe u zgradu i izrešeta srpske zarobljenike, pao pokošen rafalom iz Vikovićevog automata”, svjedoči o tom događaju Šemsad Čahtarević.

Ubica je, i pored ispoljene brutalnosti, jer je istragom utvrđeno da je u saborca ispalio 22 metka, ubrzo pušten na slobodu. Kao razlog oslobađanja navedeni su njegova prethodna hrabrost kao borca, zasluge za postignute sportske rezultate i njegove godine. Međutim, on je kao pripadnik Diverzantsko-izviđačkog voda Armije RBiH iz Zenice u Konjicu naredne godine učestvovao u mučenju hrvatskih vojnika i lično ubio dvojicu pripadnika HVO-a.

Procesuiran je tek kasnije, samo za ubistvo Višće, ali nije izdržao ni svih pet godina kazne zatvora. Pomilovao ga je, 2011. godine, tadašnji predsjednik Federacije BiH Živko Budimir, poslij čega je otišao u inostranstvo.

Ipak, ponovo je uhapšen prilikom ulaska u BiH 1. septembra prošle godine, zbog zločina nad vojnicima HVO-a, a 28. decembra Tužilaštvo BiH je podiglo optužnicu protiv njega i još trojice pripadnika jedinice Armije RBiH iz Zenice.

Da li će novi proces protiv Višće bar donekle zadovoljiti pravdu i donijeti satisfakciju njegovoj porodici, teško je reći zbog ranijeg, u FBiH očigledno blagonaklonog odnosa prema zločinima pripadnika Armije RBiH u proteklom ratu u BiH. Njoj se nada i porodica svirepo ubijenog – supruga i dvojica sinova koji su se 1994. godine odselili u Italiju.

Istaknuti sportista

Što se njegovog rodnog grada tiče, Refik Višća je ostao upamćen kao istaknuti sportista, fudbaler FK “Krivaja”, ali i kao plemenit i častan čovjek.

Inicijativom da dobije svoju ulicu tek sada je stekao konkretno priznanje.

Istina, ranije uspostavljeni manje poznati memorijalni turnir u gradu bio je prvi korak, ali zvanično je tek ovom inicijativom dobio širu pažnju njegovih sugrađana i javnosti uopšte.

Plemenit kao Srđan

Iako je teško mjeriti humanost i plemenitost, Višćin čin je, prema mišljenju mnogih, čak i veći od onoga koji je, pet mjeseci poslije ovog događaja u Zavidovićima, u Trebinju pokazao Srđan Aleksić, koji je takođe poginuo spasavajući prijatelja Bošnjaka.

Oni koji zagovaraju tu tezu tvrde da bi svih 12 Srba Viković pobio da se ispred njega nije ispriječio Višćin. Posebno imajući u vidu to što su vojnici nedugo poslije tog događaja svi razmjenjeni.

N1